Niezwykle trudna, martyrologiczna treść projektowanego pomnika obliguje do powściągliwych działań plastycznych, bez natrętnego, figuratywnego obrazowania  bardzo heroicznej idei ratowania ofiar holokaustu. Dlatego użyto żywego drzewa jako symbolu ocalonego życia. Drzewo to wyrasta na rzucie rozbitej formy gwiazdy Dawida jako wyraz identyfikacji całego narodu żydowskiego poddanego okrutnemu losowi historii. Otoczenie tego delikatnego symbolu geometryczną, dramatyczną w wyrazie formą muru, obrazuje heroiczność postawy Polaków którzy niejednokrotnie oddawali własne życie w imię humanitarnej idei ratowania bliźniego. Mur ten, mimo swojej przestrzennej i mocnej formy, stanowi naturalną kontynuację ścian projektowanej „Alei Pamięci” pokrytej tablicami z nazwiskami osób i dat zdarzeń.

Skala przestrzennego założenia pomnikowego nie przekracza gabarytów arkady, a równocześnie nie zostaje przytłoczona monumentalnością bryły całego kościoła. Respektuje również dotychczasowe ciągi komunikacyjne, piesze i kołowe oraz wciąga wnętrze arkady w orbitę oddziaływania funkcji pomnika.

WSPÓŁAUTOR
WYSTAWA POKONKURSOWA – 2014 R.