Historyczna ranga, oraz tragizm losu żołnierzy wyklętych obliguje do powściągliwości formalnej  bez agresywnej figuracji i patosu. Dlatego użyto jedynie symbolicznych odniesień do martyrologii poprzez użycie syntetycznej formy krat – krzyży jako symbolu zniewolenia oraz jasnych płaszczyzn z białego betonu architektonicznego z odciśniętymi sylwetkami cieni żołnierzy jako pamięci ich patriotycznego przesłania.    

Wyjątkowa lokalizacja pomnika na eksponowanym narożniku dwóch ruchliwych ulic, wymaga akcentowania przy pomocy mocnych form rzeźbiarskich mających szansę na zwrócenie uwagi odbiorcy. Działka na rzucie  trójkąta prostokątnego posiada mocno ukształtowaną zieleń wysoką głównie wzdłuż ul. Glinianej. Dlatego proponuje się zlokalizowanie pomnika w prostokątnym narożniku będącym głównym kierunkiem ekspozycji. Cokołem pomnika jest kwadratowy plac o wym. 9x9 m uniesiony na wysokość 50 cm ponad poziom głównych ulic i wtapiający się w poziom terenu od strony ul. Glinianej.

Rozwiązania plastyczne  pomnika sprowadzają się do modułowej zasady kompozycyjnej zarówno formy rzeźbiarskiej jak również samego placu. Rastrowy układ rzutu jest zamierzonym kontekstem znaczeniowym do wojskowej tematyki oraz posiada walor swobody kompozycyjnej. Istotna jest możliwość personifikacji poszczególnych bohaterów żołnierzy wyklętych.  Zapewniono to poprzez wyodrębnienie prostopadło-ściennych słupów – cokołów do upamiętnienia portretów konkretnych postaci w formie płaskorzeźb. Rastrowy układ rzutu pozwala na swobodną multiplikację kompozycji tych elementów.