Zabytkowy zespól architektoniczny Kolegium Pijarów w Rzeszowie z przełomu XVII i VIII w., jest obiektem o dużym znaczeniu historycznym w skali miasta. Mieszczące się w nim Liceum jest szkołą wyjątkową, jedną z najstarszych w Polsce.

Program użytkowy rozbudowy i modernizacji był bardzo bogaty z uwagi na konieczność zapewnienia szkole minimalnych ale współczesnych funkcji niezbędnych dla realizacji programu dydaktycznego. Program ten przewidywał , poza salami lekcyjnymi, sale sportowe z zapleczem, aulę, bibliotekę, muzeum szkolne, oraz pom. administracyjne.

Podstawowym założeniem koncepcji było utrzymanie unikalnych walorów widokowych całego zespołu oraz stworzenie czytelnego układu funkcjonalnego szkoły z właściwymi powiązaniami komunikacyjnymi i użytkowymi. Horyzontalny układ dachów całej zabudowy został uzupełniony 1-kondygnacyjną dobudową, która dopełnia istniejący narożnik sąsiadującego budynku muzeum. Sala gimnastyczna odsunięta od granicznego muru podkreśla osiowość głównej elewacji budynku ,który arkadową formą stapia się z pozostałymi elementami zabudowy. W ten sposób stworzono całościową kompozycję zespołu narastającą. kulisowym układem aż do dominanty w formie 2 wieży kościelnych. Aby obiekt mógł pomieścić wszystkie przewidywane funkcje, część pomieszczeń zaprojektowano pod ziemią dzięki czemu nowe kubatury nie przekraczają wysokości 1 kondygnacji

AUTOR
II NAGRODA W KONKURSIE – 2000 R.