Idea przestrzenna kładki zakłada minimalną ingerencję w panoramę unikalnego otoczenia. Dlatego jej profil, wraz z całkowitą konstrukcją nośną i balustradami nie przekracza dopuszczalnego pasa przesłaniania elewacji budynków w tle.

Inspirację formalną kładki stanowią burty historycznych, drewnianych statków jako najwyższego kunsztu sztuki szkutniczej. Dlatego przewiduje się okładzinę stalowej konstrukcji nośnej belek oraz pokład z bali drewna egzotycznego. Odgięcie na zewnątrz pasa górnego belki wraz ze słupami kratownicy stalowej sugeruje burtę statku. Aby nie zaburzyć tak zaprojektowanej , czytelnej formy, przewidziano szklane balustrady ujęte w profile stalowe lub aluminiowe. Stanowią one jakby odrębny, jedynie zabezpieczający element. Dzięki zwiększeniu wysokości belki na podporze obrotowej uzyskano konstrukcyjną nośność 30 metrowego wspornika ruchomego elementu.

Pod względem urbanistycznym, projektowana kładka wpisuje się w kontekst otoczenia swoją liniowością rzutu spinającego ze sobą dwa odległe ciągi piesze ulicy Grodzkiej i Ołowianki. Na kładkę na obu brzegach rzeki prowadzą dwie pochylnie o szer. 4,5m umożliwiające przejazd samochodów serwisowych oraz  dwie pochylnie przystosowane dla ruchu osób niepełnosprawnych.

WSPÓŁAUTOR
WYSTAWA POKONKURSOWA – 2012 R.