Funkcję projektowanego budynku sądu, wpisano w jedna bryłę akcentując jej narożnik, który stanowi istotny kierunek widokowy a równocześnie nawiązuje do wycofanej elewacji Budynku Straży Pożarnej.                                                                  

Wycięcie narożnika bryły zasadniczej i odsłonięcie jakby wewnętrznej struktury, wyodrębnia główne wejście do budynku wraz z napisem identyfikującym i równocześnie zwiększa przedpole chodnika  u zbiegu dwóch ulic. Tutaj zlokalizowano również drugie, wydzielone wejście dla personelu w strefie uskoku ściany  frontowej elewacji. Bezpośrednio przed oboma wejściami znajduje się zatoka postojowa dla 3 samochodów.

Koncepcja struktury plastycznej i materiałowej elewacji wynika z kontekstu sąsiednich budynków. Przyjęto rozwiązanie polegające na zastosowaniu neutralnej, rastrowej formy elewacji jako pośredniego elementu pomiędzy klasycznym, pionowym układem ryzalitów szkoły a historyzującą bryłą budynku Straży Pożarnej. Zaproponowana okładzina ceramiczna jako materiał wykończeniowy elewacji posiada swoje odniesienie do wielu otaczających budynków,  oraz do ceramicznych dachów najbliższego sąsiedztwa. Również użycie patynowanej blachy miedzianej jako okładziny nadbudówki piętra technicznego, jest uzasadnione istnieniem tego materiału na pokryciu „hełmów” wieżyczek budynku Straży.

Wprowadzenie do kontekstu przestrzennego spokojnej, umiarowej bryły, dokładnie w linii zabudowy, porządkuje i uzupełnia pierzeje ulicy stając się ogniwem wiążącym pomiędzy dwoma istniejącymi budynkami o bardzo odmiennej architekturze.

WSPÓŁAUTOR
WYSTAWA POKONKURSOWA – 2013 R.